در کشف باد و روح همی سر در گمم. این مرکب تا کجا توان دارد؟ 

در دیده بسی شک دارم 

حقیقت 

تعجب 

دیدار

و همینک کشف واقعیت 

توضیح

تصمیم

من عجز زبان دارم 

راه طولانی 

در این سفر قصد سخن دارم 

صبر کن

چه کسی بال دارد؟

غم دارم 

غم

این را بدان 

قرآن حرف دارد نیازی به تفسیر نیست 

رشد کن 

رشد 

اشکى که براى امام حسین (ع) بریزد ...:

حضرت على بن موسى الرضا (ع) مى‏فرماید: هنگامیکه خداى مهربان براى اسماعیل، فدیه عطا کرد حضرت ابراهیم (ع) با خویشتن گفت: اگر فرزندم را بدست خویشتن در راه خدا قربانى مى‏کردم ثواب بیشترى مى‏بردم. بعدا خداى علیم به ابراهیم وحى کرد: چه کسى را در میان مردم از همه بیشتر دوست دارى؟ گفت:

حضرت محمد (ص) را. خدا فرمود: او را بیشتر دوست دارى، یا خود را؟ گفت: او را، و فرزندان او را هم از فرزندان خودم بیشتر دوست مى‏دارم. خداى سبحان فرمود: یکى از فرزندان محمد (ص) را با لب تشنه و شکم گرسنه شهید خواهند کرد. هنگامیکه حضرت ابراهیم این سخن را شنید بقدرى گریه کرد که اشکهاى مقدسش بر صفحه رخسار مبارکش فرو ریخت! و خداى سبحان به ابراهیم وحى کرد: ثواب همین گریستن تو براى حسین (ع) برابر است با اینکه فرزند خود را در راه ما قربانى مى‏کرد

 تفسیر آسان، ج‏16، ص: 366

ثواب سرودن شعر در رثاى امام حسین علیه السّلام و گریستن و گریانیدن و تظاهر به گریه کردن‏ 

ابو هارون مکفوف روایت کرده است که امام صادق علیه السّلام به من فرمود: اى‏ ابا هارون! در مرثیت حسین علیه السّلام شعرى براى من بخوان، وقتى من شروع کردم به خواندن، حضرت فرمود: نه، آن طورى که (در محافل خود) مى‏خوانید، بخوان! یعنى با آهنگ محزون و رقّت آور. پس من این شعر را براى او خواندم:

بر قبر حسین گذر کن* و به استخوانهاى پاکش بگو مى‏گوید که: حضرت گریه کرد و فرمود: باز بخوان! و من قصیده دیگرى را خواندم و حضرت گریه کرد و از پشت پرده صداى گریه (زنان) را شنیدم، وقتى فارغ شدم فرمود: اى ابا هارون! هر کس شعرى براى حسین بخواند و بگرید و ده تن را بگریاند، بهشت براى آنها ثبت خواهد شد. و هر کس براى حسین علیه السّلام شعرى بخواند و خود بگرید و پنج نفر را بگریاند، بهشت براى آنها ثبت خواهد شد. و هر کس براى حسین علیه السّلام شعرى بخواند و یک نفر را بگریاند، بهشت براى آنها ثبت خواهد شد.

و هر کس در نزد او یادى از حسین شود و به اندازه بال مگسى اشک از چشمانش بیرون بیاید، ثوابش با خدا است و خداوند در پاداش او به کمتر از بهشت راضى نمى‏شود.

.

.

.

 ابو عماره منشد روایت کرده است که امام صادق علیه السّلام به من فرمود: اى ابا عماره! در باره حسین بن على علیهما السّلام شعرى براى من بخوان! من شعر خواندم و آن حضرت گریه کرد، باز شعرى خواندم و حضرت باز گریست، به خدا سوگند من پیوسته شعر مى‏خواندم و حضرت گریه مى‏کرد تا آنکه صداى گریه از اندرون خانه حضرت بلند شد، حضرت به من فرمود: اى ابا عماره! هر کس در مرثیه حسین بن على علیه السّلام شعرى بخواند و پنجاه نفر را بگریاند، بهشت از آن اوست؛ و هر کس در مرثیه حسین علیه السّلام شعرى بخواند و چهل نفر را بگریاند، بهشت براى اوست؛ و هر کس در مرثیه حسین علیه السّلام شعرى را بخواند و سى تن را بگریاند، پس بهشت براى اوست؛ و هر کس در مرثیه حسین علیه السّلام شعرى را بخواند و بیست تن را بگریاند، بهشت براى اوست؛ و هر کس در مرثیه حسین علیه السّلام شعرى بخواند و ده تن را بگریاند، بهشت براى اوست؛ و هر کس در مرثیه حسین علیه السّلام شعرى بخواند و یک نفر را بگریاند بهشت براى اوست؛ و هر کس در مرثیه حسین علیه السّلام شعرى بسراید و خود بگرید، بهشت براى اوست؛ و هر کس در مرثیه حسین علیه السّلام شعرى بخواند و خود را گریان نشان دهد، بهشت براى اوست.

.

.

.

 صالح بن عقبه از امام صادق علیه السّلام روایت کرده است که فرمود: هر کس در مرثیه حسین علیه السّلام یک بیت شعر بخواند و بگرید و ده نفر را بگریاند، پس سزاى او و آنها (که گریه کردند) بهشت است؛ و هر کس در رثاى حسین علیه السّلام بیتى بخواند و نه نفر را بگریاند، پاداش او و آنها بهشت است؛ پس بر همین منوال ادامه داد تا اینکه فرمود:

هر کس در مرثیه حسین شعر بخواند، و بگرید، و گمان مى‏کنم که فرمود: یا اینکه خود را گریان نشان دهد (تباکى کند) پس بهشت براى اوست.

پاداش نیکیها و کیفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال، ص: 228

و در روایت حنان بن سدیر از پدرش آمده است که گفت: امام صادق علیه السّلام بمن فرمود: اى سدیر، هر روز بزیارت قبر حسین علیه السّلام مى‏روى؟ عرضه داشتم نه فدایت شوم، فرمود: چه جفاست این کار شما، آیا در هر ماه زیارت میکنى، عرض کردم: نه، فرمود: سالى یک بار بزیارت میروید؟ عرض کردم گاهى، فرمود: یا سدیر چقدر نسبت به حسین علیه السّلام جفا و بى‏مهرى است از شما آیا نمى‏دانى که خداى تعالى را هزار هزار فرشته گردآلود و موى پریشان است که بر حسین علیه السّلام میگریند و پیوسته زیارت مى‏کنند و خستگى نمى‏پذیرند، و چه مى‏شود ترا که هر هفته پنج بار بزیارت حسین علیه السّلام بروى یا روزى یک بار، عرضه داشتم: فدایت شوم میان من و قبر او فرسخها است؟ فرمود: بر بام خانه خود رو و بجانب راست و چپ بنگر سپس سر خود را به سوى آسمان بالا بر سپس بسوى قبر توجّه نما و بگو:

  «السّلام علیک یا أبا عبد اللّه السّلام علیک و رحمة اللَّه و برکاته»

نوشته خواهد شد براى تو یک زیارت، و هر زیارتى را ثواب یک حجّ و یک عمره باشد، سدیر گوید: بسا مى‏شود که من این کار را در یکماه بیست بار انجام مى‏دهم.

ترجمه من لا یحضره الفقیه ج‏3، ص: 525